پنجره را باز کن

از این هوای مطبوع لذت ببر

خوشبختانه باران ارث پدر هیچ کس نیست !

چه رسم جالبی است :

محبت را می گذارند پای احتیاجت

صداقتت را می گذارند پای سادگیت

سکوتت را می گذارند پای نفهمیت

نگرانیت را می گذارندپای تنهاییت

وفاداریت را می گذارند پای بی کسی

و انقدر تکرار می کنند که باورت می شود

محتاجی ساده ای نفهمی تنهایی بی کسی !

به سلامتی اونایی که دهانشون پر حرفه ولی اونقدر مؤدبن که با دهان پر حرف نمیزنن

فقط سکوت می کنن .

فاصله تان را با ادم ها حفظ کنید

ادم ها یکدفعه می زنند روی ترمز و انوقت

شما مقصرید !

اتش زدن به سرنوشت یک ادم که کبریت نمی خواهد

پا می خواهد تا لگد بزنی به تمام دارایی های یک نفر

و بروی ... .

و چه درداور است جان دادن برای کسی که حتی

یکبار هم برایت تب نکرد .

آدم مسـت بـاشـه اما پسـت نباشه
آدم سـرکـار باشه اما سـربـار نباشه
آدم بیــکار باشه اما بـی عــار نباشه
آدم بـی کس باشه اما ناکـس نباشه
آدم بی صفا باشه اما بـی وفا نباشه
آدم دلتنگ باشه اما دل سنگ نباشه
خلاصه کنم

آدم مـرد نباشه اما نامــرد هم نباشه !

بکوش طوری زندگی کنی که "ای کاش" تکه کلام پیری ات نباشد .

یادت باشه از این به بعد این ها را بگو

کلماتت می توانند زندگی ببخشند یا زندگی بگیرند

بگو :  از اینکه وقت خود را در اختیار  من گذاشتید متشکرم .
نگو : ببخشید که مزاحمتان شدم .

بگو : در فرصت مناسب کنار شما خواهم بود .
نگو : گرفتارم .

بگو : راست می‌گی ؟

نگو : دروغ نگو .

بگو : خدا  سلامتی بده .
نگو : خدا بد نده .

بگو : با تجربه شده .
نگو :  شکست خورده .

بگو : قشنگ نیست .
نگو : زشت است .

بگو : با این کار چه لذتی می‌بری ؟
نگو : چرا اذیت می‌کنی ؟

بگو : من .
نگو : اینجانب .

بگو : دوست ندارم .
نگو : متنفرم .

بگو : بفرمایید .
نگو : در خدمت هستم .

بگو : خیلی راحت نبود .
نگو : جانم به لبم رسید .

بگو : مسئله را خودم حل می‌کنم .
نگو : مسئله ربطی به تو ندارد .

بگو نگو هات را برام بنویس .

حرفهایم را تعبیر میکنند

سکوتم را تفسیر

دیروزم را فراموش

فردایم را پیشگویی

به نبودنم مشکوکند و در بودنم مُردَد

از هیچ گلایه میسازند و از همه چیز بهانه

من کجای این نمایشم ؟